Świat zza mgły. Kino polskie w "pierwszym okresie przemysłowym" (1911/1912 - 1920/1921). Tom III: Cień nieśmiertelności. Sezon 1913/1914

„Świat zza mgły” (jak znany polski wynalazca w dziedzinie kinematografii, Kazimierz Prószyński, poetycko określił obrazy filmowe) – to tytuł wielkiego, zaplanowanego na dziesięć tomów projektu Jacka Cybusza, który postanowił uporządkować w układzie ściśle chronologicznym dotychczasową, dosyć chaotyczną wizję historiograficzną kina polskiego w „pierwszym okresie przemysłowym” (jak wybitny szwedzki badacz dziejów kinematografii, Rune Waldekranz, nazwał przypadający na lata 1911/12 – 1920/21 bodaj najciekawszy okres jej rozwoju). Poszczególne tomy „Świata zza mgły” poświęcone są jednemu „sezonowi filmowemu”; trzy pierwsze („Sensacyjna nowość. Sezon 1911/1912”, „Kinomania. Sezon 1912/1913” oraz „Cień nieśmiertelności. Sezon 1913/1914”) obejmują wszystkie najważniejsze wydarzenia w obszarze szeroko rozumianego kina polskiego od rozpoczęcia na ziemiach polskich regularnej produkcji rodzimych filmów fabularnych do wybuchu pierwszej wojny światowej. Przedstawienie tych wydarzeń w układzie ściśle chronologicznym pozwala należycie zrozumieć ich wzajemne związki, tzn. ich prawdziwe przyczyny i skutki, nadając tym samym historii polskiej kinematografii jej najistotniejszy, rzeczywisty sens, pogłębiony szeroko ujętym kontekstem ogólnokulturowym, politycznym i – zwłaszcza – społecznym. Wszystko to sprawia, że trzy pierwsze tomy „Świata zza mgły” są nade wszystko opisem stanu zbiorowej świadomości ludzi żyjących na ziemiach polskich w ostatnich trzech latach przed wybuchem pierwszej wojny światowej, stanowiąc tym samym bardzo ważny rozdział w całych, integralnie pojmowanych dziejach Polski.