Kwadrat przebity włócznią

Autorka przygląda się początkom i źródłowej dynamice nowoczesnego kryzysu od strony nowoczesnego doświadczenia cielesności. Aby jednak uchwycić i skonceptualizować to doświadczenie, obiera strategię doprawdy niezwykłą. Przygląda się mianowicie ujęciom cielesności u Kartezjusza i Georges'a de La Toura. Jej strategia nie polega jednak na zestawieniu czy porównaniu. Nie polega też na "zastosowaniu" kategorii filozoficznych do analizy malarstwa. W istocie bowiem autorka pozwala, by filozofia i sztuka oświetlały się nawzajem, w ostateczności zaś malarstwo ma tutaj głos decydujący. Spoglądając na kartezjański dualizm z perspektywy obrazów de La Toura Olesik potrafi nie tylko odczytać Kartezjusza w sposób całkowicie oryginalny, ale przede wszystkim ukazać jego myślenie o ciele jako historiozoficzne świadectwo kryzysu nowoczesności. Z recenzji prof. Adama Lipszyca