Wspólnoty chrześcijańskie. Od herezji do ortodoksji

Czy Jezus Chrystus żył naprawdę? Czy Biblia jest wiarygodnym źródłem historycznym? Kiedy kończy się ortodoksja a zaczyna herezja? Kto o tym decyduje? I wreszcie – czym różni się kościół od sekty? Te i podobne pytania rodzą się w umysłach ludzi chcących zrozumieć fenomen religii chrześcijańskiej. Autor, próbując znaleźć odpowiedzi na te zagadki, proponuje wędrówkę przez historię kształtowania się wspólnot chrześcijańskich na tle innych religii, przyjmując za punkt wyjścia względność pojęć herezji i ortodoksji. W ciekawy i przystępny sposób prowadzi czytelnika od ery monoteizmu, przez czas narodzin Jezusa i walkę o wiarę pierwszych chrześcijan, czasy burzliwych walk o władzę i rozłamów w kościele, aż do powstania nowożytnych ruchów religijnych. Wędrówka ta nie przynosi jednoznacznych, łatwych odpowiedzi, ale pozwala spojrzeć na historię chrześcijaństwa z innej, szerszej perspektywy. Perspektywy człowieka, który szuka odpowiedzi i nie boi się wyciągać wniosków… Autor jest doktorem filozofii Papieskiego Fakultetu Teologicznego we Wrocławiu i absolwentem biologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Spośród jego niedawnych publikacji książkowych należy wymienić wydany w Novae Res „Palimpsest” (2012), który w oryginalny i zaskakujący sposób pokazuje wielość, a zarazem jedność pozornie odległych sposobów widzenia świata. „Wspólnoty chrześcijańskie” zostały pomyślane jako kontynuacja „Rozmów o chrześcijaństwie” (2012), poświęconych analizie podstawowych założeń i twierdzeń tej religii w świetle osiągnięć nowoczesnej nauki na tle wydarzeń historycznych oraz uwarunkowań społecznych i ideowych. Pewną ciekawostką jest fakt, że autor wykonuje też grafiki na okładki swoich książek.