Pokolenie Milenium

Od autorki   Zacznę od przedstawienia moich bohaterek, gdyż wydaje mi się to istotne, a później kilka słów o tym jak powstała powieść.   Natalia – 31 lat. Była stewardesa. Z powodów zdrowotnych, nie może aktualnie wrócić do swojego zawodu. Po rozwodzie. Bierze życie pełnymi garściami. Jest w związku z Kubą, komisarzem z wydziału kryminalnego. Natalia żyje tu i teraz. Nie planuje przyszłości.   Klaudia – 31 lat. Pracownica stacji paliw. Przeciwieństwo Natalii. Wyalienowana. Pogubiona we współczesnym świecie. Nie prowadzi życia towarzyskiego. Nie ma przyjaciół. Bezskutecznie walczy z nadwagą. Będąc w związku z Szymonem zakochuje się bez pamięci w koleżance z pracy. Od tej pory poszukuje miłości wyłącznie wśród kobiet.   Lena – po pięćdziesiątce. Artystyczna dusza. Spełniona życiowo i wciąż się spełnia. Jest w szczęśliwym związku od wielu, wielu lat. Mężatka. Ma 29-letniego syna Mateusza. Czego chcieć więcej? Lena poszukuje harmonii i spokoju. Okazuje się to niezmiernie trudne. Lenka bywa bezradna w związku z tym, jak boleśnie doświadcza ją życie. Prywatnie ciotka Klaudii.   ,,Pokolenie Milenium” to historia trzech kobiet. Kobiet, które różni wszystko: osobowość, wygląd, zasobność portfela, zainteresowania a nawet orientacja seksualna. Wszystkie pragną jednak miłości i harmonii w życiu. To powieść zdecydowanie New Adult. Nie polecam młodszym czytelniczkom z uwagi na wrażliwość, na fakt, że dopiero wkraczają w dorosłe życie, że powinny obcować z pięknem ojczystego języka, a w tej powieści jest sporo wulgaryzmów. Powieść jest oparta na prawdziwych wydarzeniach, tak jak lubię. Jedna z bohaterek poprosiła mnie, by opowiedzieć jej historię. Tylko wiecie, jak to jest? Gdy ktoś mnie prosi to ma nadzieję, że będzie kolokwialnie mówiąc gwiazdą, pozytywną bohaterką, że ukażę w książce same jej zalety, że będzie błyszczeć. Nie ma w tym nic złego. To ludzkie, ale ja pisząc książkę nawet opartą na prawdziwych wydarzeniach przedstawiam historię, owszem subiektywnie, bo widzianą moimi oczami. Wprowadzam prawdziwe dialogi, które słyszałam, które czytałam w postaci: wiadomości, SMS-ów. Tutaj kierowałam się opowieścią jednej z bohaterek, ale miałam też to szczęście poznać osobiście jej partnerki i osoby z jej życia. Ich spojrzenie na te same sytuacje bywały czasem diametralnie różne. To co zdążyłam uwzględniłam w ,,Pokoleniu Mielnium”. Wiele rzeczy wydarzyło się jednak już po napisaniu książki. Również w tym czasie odbyło się wiele rozmów. Być może teraz „Pokolenie Milenium” wyglądałoby inaczej? Powieść jest więc zapisem tego, co działo się wówczas, rozmów wtedy odbytych i tego, czego sama doświadczyłam w kontakcie z bohaterkami i osobami z ich otoczenia. I to jest przedstawione moimi oczami. Każda książka nawet oparta o prawdziwe wydarzenia to jednak opowiedzenie historii i uzupełnienie jej fikcją a nawet pomieszanie prawdy z fikcją. I o tym musicie również pamiętać. Imiona rzecz jasna zostały zmienione.