Nacjonalizm chrześcijański

Jędrzej Giertych (7.01.1903-9.10.1992) - polski polityk, dyplomata i publicysta, porucznik rezerwy Polskiej Marynarki Wojennej, jeden z przywódców stronnictwa Narodowego. Jako piętnastolatek wraz z całym Liceum uczestniczył w rozbrajaniu Austriaków w Kielcach. Służył ochotniczo w czasie wojny z Rosją, podczas Bitwy Warszawskiej został ranny. Żonaty z Marią Łuczkiewicz, ojciec dziewięciorga dzieci. W 1926 podczas zamachu majowego wraz z osiemdziesięcioma zmobilizowanymi przez siebie harcerzami, zgłosił się do wojska w obronie legalnego rządu, W 1929 wydał własnym nakładem, pierwszą książkę - zbiór gawęd harcerskich, opatrzony pod tytułem:,,My, nowe pokolenie”. Jej drugie wydanie z 1937 opatrzone zostało listem prymasa Polski kardynała Augusta Hlonda. W latach 1927 -1932 był pracownikiem MSZ, W 1932 został usunięty z MSZ i rozpoczął działalność polityczną w Obozie Wielkiej Polski i Stronnictwie Narodowym, w 1935 wszedł do władz tego ostatniego. W wojnie obronnej brał udział w obronie Helu. Został wzięty do niewoli i w latach 1939-1945 przebywał w niemieckich obozach jenieckich. Podjął kilkanaście prób ucieczki. po ll wojnie światowej wrócił do polski, skąd wywiózł swoją żonę i sześcioro dzieci. Następnie do końca życia przebywał na emigracji w wielkiej Brytanii, gdzie najpierw pracował fizycznie, a następnie jako nauczyciel języka francuskiego. Wydawał własne książki historyczne i publicystyczne oraz czasopisma,,Ruch Narodowy" i ,,Horyzonty”.