Mathias Sandorf. Część druga

Piętnaście lat później. Tajemniczy doktor Antékirtt krąży po basenie Morza Śródziemnego, starając się opiekować ludnością. W Raguzie, szczególnie interesuje się wdową Etienne Bathory i jej synem Pierre’em, który jest zakochany w Savie, córce Toronthala. Poza tym wynagradza dwóch artystów jarmarcznych, Pescadę i Matifou, którzy uratowali jego statek od zderzenia, przyjmując ich do swej służby. Sarcany, zrujnowany przez hazard, przybywa do Raguzy, gdzie siłą szantażu, otrzymuje rękę Savy. Pierre Bathory, jego rywal w tej sprawie, zostaje zasztyletowany przez niego i uznany przez doktora Antékirtta za martwego. W gruncie rzeczy, lekarz pogrążył młodzieńca w głębokim hipnotycznym śnie. Nagły donos pani Thoronthal na szczęście odsuwa w czasie małżeństwo dziewczyny. Antékirtt wydobywa z grobu ciało Pierre’a i przywraca młodzieńca do życia. Pierre odkrywa wtedy, że jego protektorem jest nie kto inny, jak hrabia Sandorf, który przekonuje go, by z rezygnował z miłości do Savy, córka zdrajcy. Na wyspie Antékirtta hrabia założył kwitnącą osadę, która przyciąga pożądliwość Senusitów z Cyrenajki. Ta wyspa służyła mu również jako baza wypadowa, by osaczać donosicieli odpowiedzialnych za śmierć jego przyjaciół. Po twardej walce na Sycylii, gdzie został zabity Zirone, udało się mu schwytać Carpenę i Toronthala; pozostawał tylko Sarcany, ale on był nieuchwytny. Łotr, aby zmusić Savę do małżeństwa i zawładnąć jej fortuną, więzi ją bezprawnie w jednej kryjówce Senusitów w Tétuanie. Jednak odwaga Pescade w połączeniu z siłą Matifou pozwolą dziewczynie na ucieczkę. Wtedy dowiaduje się, że nie jest córką Toronthala, ale Sandorfa, którą zabrano po jego aresztowaniu i do tej pory uchodziła za martwą. Teraz, kiedy już nikt więcej nie sprzeciwia się małżeństwu Pierre’a i Savy, flotylla Senusitów atakuje wyspę Antékirtt. Obrońcy odpierają atak i udaje się im złapać Sarcany’ego. Trzej zdrajcy wreszcie znajdują się w rękach Mathiasa Sandorfa. Skazani na śmierć, czekając na fatalny moment, odizolowani na wysepce w pobliżu Antékirtty. Jednak pluton egzekucyjny nie będzie miał nic do roboty, ponieważ wysepka była zaminowana, a jeden z nędzników przypadkowo doprowadza do straszliwej eksplozji. Po ślubie Pierre’a i Savy, Sandorf i jego przyjaciele zabiorą się za rozszerzanie swej posiadłości i stworzą aktywny ośrodek badań naukowych. Seria wydawnicza „Biblioteka Andrzeja” zawiera ponad 50 powieści Juliusza Verne’a i z każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich i przypisy. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.