Kształtowanie środków penalnych a prawo pokrzywdzonego i sprawcy do samostanowienia

Monografia koncentruje się wokół dwóch zasadniczych kwestii: Na ile przepisy polskiego materialnego prawa karnego uwzględniają stanowisko sprawcy i pokrzywdzonego w ramach przesłanek stosowania określonych środków penalnych? Czy w prawie karnym materialnym są takie instytucje, które winny uwzględniać autonomię sprawcy lub pokrzywdzonego, a tego nie czynią? Udzielając odpowiedzi na te pytania, autorki poszukują przestrzeni dla uwzględniania autonomii stron w różnych modelach prawa karnego; śledzą historyczny rozwój roli, jaką odgrywają w prawie karnym sprawca i pokrzywdzony; analizują poszczególne środki penalne w świetle aktualnych unormowań, by w końcu sięgnąć także po przepisy prawa karnego procesowego, stanowiące nieodzowne uzupełnienie dla materialnoprawnych regulacji. W swych rozważaniach nie pomijają norm konstytucyjnych i międzynarodowych.