Krzyżacy Zakon Zdrady

Od cza­su śmier­ci tra­gicz­nej, w dniu 7 sierp­nia 1411 ro­ku. W Rop­czy­cach, Ar­cy­bi­sku­pa Gnieź­nień­skie­go i Kanc­le­rza Ko­ron­ne­go, Mi­ko­ła­ja Ku­row­skie­go, kie­dy to ten, zle­ciał z ko­nia pro­sto na łeb, i kark so­bie skrę­cił, ja­dąc na we­zwa­nie kró­la swe­go Ja­gieł­ły, ja­ko za­wsze wier­ny, służ­bie ka­płan. Przez dłu­gi czas po­grą­żo­ny w smut­ku był pi­sar­czyk, dwór wa­wel­ski, jak i ca­łe kró­le­stwo pol­skie. Zaś Krzy­ża­cy w Mal­bor­ku, z te­go po­wo­du wiel­ką ucztę wy­da­li, a na niej po­pi­li się, i zaś po­tłu­kli mię­dzy so­bą, o wła­dzę w za­ko­nie, tak że wiel­ki re­fek­tarz wy­glą­dał jak by Ja­gieł­ło, zno­wu na twier­dzę na­je­chał i z ar­mat ostrze­lał. Kon­went na­to­miast ta­kie miał gę­by po­obi­ja­ne, jak by spod Grun­wal­du Krzy­ża­cy, do­pie­ro co wró­ci­li...