Człowiek we współczesnym świecie. Zagrożenia i wyzwania: perspektywa interdyscyplinarna. Tom 5

Dzisiaj, na progu trzeciego tysiąclecia nauki społeczne stoją przed ogromnym wyzwaniem budowania wizji człowieka odpowiedzialnego (zatem mądrego, refleksyjnego, intencjonalnego, etycznego) za jakość życia i kierunek jego rozwoju dzisiaj i jutro.Środowisko naukowe z coraz większą siłą odczuwa presję dyskusji i wręcz prowokacyjnych działań zmierzających do pogłębiania świadomości społecznej w skali międzynarodowej odnośnie autentycznych wartości związanych z jakością ludzkiego życia. Świadczą o tym referaty z różnych ośrodków akademickich zgłoszone na kolejną Ogólnopolską Konferencję „Człowiek u progu trzeciego tysiąclecia: zagrożenia i wyzwania”, zorganizowaną przez Elbląską Uczelnię Humanistyczno-Ekonomiczną w maju 2012 roku. Większość z nich jest przedstawiona w niniejszym tomie. Obejmują one prace o charakterze teoretycznym, jak i empirycznym, dotyczące bezpośrednio bądź pośrednio problematyki zagrożeń i wyzwań związanych z życiem współczesnego człowieka. Zostały one przedstawione w trzech rozdziałach.W pierwszym z nich zasygnalizowano problem z perspektywy interdyscyplinarnej, następne zaś koncentrują się na problematyce edukacyjnej, zdrowia i rozwoju człowieka oraz problemów związanych z wychowaniem młodego pokolenia.Nie jest to praca systematyzująca wiedzę na temat zagrożeń i wyzwań, ale pokazująca jak szeroka jest perspektywa dyskusji w obszarze związanym z jakością życia człowieka będącego w różnych fazach rozwoju, a zarazem uwikłanego w trudny do ogarnięcia kontekst biologiczny, historyczny, kulturowy, ekonomiczny, społeczno-psychologiczny.Elbląska Uczelnia Humanistyczno-Ekonomiczna poprzez wydanie kolejnego, piątego tomu serii ma nadzieję, że dokłada swoją kolejną „cegiełkę”, do tak koniecznej dzisiaj dyskusji przedstawicieli różnych dyscyplin nauki, która ma wskazywać na to, co sprzyja a co zagraża rozwojowi człowieka we współczesnym świecie.Przesłaniem wydawanych tomów (poprzedzonych szeroką dyskusją w czasie organizowanych konferencji naukowych) jest myśl, że każda refleksja naukowa nad burzeniem barier ograniczających człowiekowi dążenie do dobra, mądrości, piękna, miłości, prowadzi do „humanizacji” naszego życia, zatem do bezpiecznego trwania i refleksyjnego, twórczego rozwoju. Zaistniały globalny kryzys ekonomiczny, edukacyjny, moralny, przekładający się w sposób niepodważalny na jakość naszego życia, stwarzający zagrożenia dla realizacji wyższych wartości człowieka, uzasadnia konieczność integracji wysiłków ludzi nauki, aby przypominać nam wszystkim, że groźba alienacji człowieka od swojej natury jest ciągle aktualna, a mądra, w tym naukowa refleksja nad różnymi aspektami naszego życia – koniecznością.Mieczysław Plopa