Brzechwa nie dla dzieci

Interesująca biografia Jana Brzechwy, który zasłynął jako twórca świetnych wierszy i bajek dla dzieci. Opisano w niej jego imponującą drogę twórcząoraz burzliwe i kontrowersyjne życie prywatne.Jan Brzechwa przeszedł do historii jako genialny bajkopisarz. Razem zJulianem Tuwimem wznieśli poezję dziecięcą na wyżyny, na które po nich niewspiął się nikt. Jednak twórczością dla dzieci zajął się dopiero wtedy, gdydobiegał czterdziestki. Wcześniej było trzech innych Brzechwów. Był adwokat,doskonale zarabiający, brylujący na salach sądowych, ceniony na świecieautorytet w dziedzinie prawa autorskiego. Był poeta. Pisał wiersze przezdwadzieścia pięć lat; na kolejnych dwadzieścia poezja poszła w zapomnienie.Pod koniec życia wrócił do liryki. I był satyryk. Przed wojną autor skeczy ipiosenek bawiących kabaretową publiczność, po wojnie przedstawiciel satyrywalczącej, twórca propagandowych utworów, które przeciwnicy będą muwypominać jeszcze wiele lat po śmierci. [ze wstępu do książki]Brzechwa miał bardzo interesujące życie, pełne przygód, choć i dramatycznychmomentów. Nie ominęły go przykre widoki śmierci na ulicach, nagonka naniewinnych ludzi i bieda. Jednak jego wyobraźnia zawsze pomagała mu wprzetrwaniu nawet najgorszych chwil, a dzieła spod jego pióra do dziś sąnajchętniej czytanymi przez pasjonatów literatury dziecięcej i same dzieci.Mało kto wie, że to właśnie on walczył o prawa twórców literackich, żemarzył o karierze poety dla dorosłych, a także o jego miłości do hazardu [ido kobiet]. Dlatego tez każdemu kto wychował się na wierszach i bajkachBrzechwy, polecam przeczytać jego biografię, bo można się bardzo zdziwić,jaką ciekawą był on osobą, na którego lekturach wychowała się większość znas. [Sosenka, ciszaczasija.blogspot.com]Polak żydowskiego pochodzenia, który dzieciństwo spędził w Rosji. Uczestnikwalk o niepodległość z 1918 roku, a potem wojny polsko-bolszewickiej.Wybitny prawnik, satyryk i poeta tworzący w cieniu genialnego krewniaka,Bolesława Leśmiana. Esteta, elegant i lowelas. Mąż trzech kobiet, ojciecjednej córki. Pogodny, dowcipny i pełen pasji. Namiętny brydżysta. Oto mniejznane oblicza autora "Akademii Pana Kleksa", zaczerpnięte z biografii"Brzechwa nie dla dzieci" autorstwa Mariusza Urbanka. [Beata Bednarz,granice.pl]To nie pierwsza doskonała biografia pisarza w dorobku Mariusza Urbanka.Autor do tego stopnia "wchodzi w buty" swoich bohaterów, że chcąc nie chcącudziela mu się ich styl. W przypadku Brzechwy - niezawodnie dowcipny.[Janusz R. Kowalczyk, culture.pl]Każdy z żyjących dziś poetów powinien już teraz zamówić sobie u MariuszaUrbanka biografię, aby zagwarantować sobie rzetelny, wyważony i zarazempasjonujący opis ich drogi twórczej i życiowej, a także pośmiertnego odbiorudorobku literackiego. [Beata Bednarz, granice.pl]Historia opisana w tej książce zaczyna się pod koniec wieku dziewiętnastego.Dowiadujemy się, w jaki sposób doszło do poznania się rodziców przyszłegopoety, jak wyglądało jego dzieciństwo, przerywane dramatycznymi wydarzeniamizwiązanymi z wojną japońsko-rosyjską, nastrojami rewolucyjnymi. Różne kolejelosu stały się jego udziałem, wybór życiowej drogi nie był sprawą oczywistą,na dodatek początek wieku obfitował w przeróżne zdarzenia, które wymagałyczynnego udziału, zajęcia stanowiska. Brzechwę fascynował marszałekPiłsudski, jemu poświęcił tomik wierszy, który potem, tuż po drugiej wojnieświatowej znajdzie się na liście utworów zakazanych. Dlaczego poeta, którybrał udział w powstaniu warszawskim, wojnę przeżył w trudnych warunkach,zdecydował się po wojnie wychwalać komunizm i Stalina? Czemu uwielbianyprzez najmłodszych bajkopisarz rozstał się z pierwszą żoną tuż ponarodzinach córki, a kontakty z nimi zupełnie urwały się na wiele lat? Jakiebyły powody rozgoryczenia poety, związane z recepcją jego twórczości? Totylko kilka pytań, na które przynosi nam odpowiedź książka Mariusza Urbanka.[Kasia Otłowska, ksiazkowy-blog.blogspot.com]Urbanek w sposób niezwykle obiektywny, bez zbędnych komentarzy, nieidealizując, przeprowadza czytelników przez świat, w którym obracał sięBrzechwa; co widział, co przeżył, z kim się przyjaźnił, jak działał nakobiety, a przede wszystkim: kim tak naprawdę chciał być? Książka kończy sięszczerą rozmową z córką samego Brzechwy, Krystyną. Urbanek dołączył takżekalendarium najważniejszych dat i wydarzeń w życiu Jana Brzechwy oraz bogatąbibliografię pozycji, które pomogły mu w napisaniu owej książki. Polecam tęoraz inne, znakomite książki Urbanka. [Wickersun, sztukater.pl]Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostałypoddane redakcji.Tekst: Iskry, Warszawa 2013.Projekt okładki: Marcin Labus.