Aryman mści się

„Synu mój, synu! Nie chcę, żebyś posiadł mądrość, matkę niewidzialnej władzy nad ludźmi” — te słowa szepcze nad kołyską Jana manichejczyk Diokles, pustelnik. — „Synu mój, synu! Pragnę, żeby moje wzruszenia weszły w twe serce jak iskra ognia. Pragnę, żeby moje męczarnie tobie serca nie zraniły, a innych żebyś nie poznał”.Do jakich ekstremów można się posunąć, by odepchnąć pokusę?Aryman to perski bóg ciemności, zła, zniszczenia i kłamstwa, uwikłany w odwieczną walkę z bóstwem dobra i światłości. Choć jego imię nie pada poza tytułem ani razu, jest obecny, przemyka wśród szeptów pokus, nieodróżnialnych od szeptów natchnienia. Diokles porzucił świat dóbr doczesnych, podarował synowi „potęgę samotności”, klucz do szczęścia. Nadchodzą jednak sny.Aryman mści się to niezwykle interesująca pozycja w dorobku Stefana Żeromskiego posiadająca wyraźne cechy młodopolskie. W nieoczywistej legendzie autor splótł wiele inspiracji, stylizacji i motywów, połączył je w zakończoną wstrząsającą litanią artystyczną całość, poruszającą emocjonalnie i intelektualnie.Książkę polecają Wolne Lektury — najpopularniejsza biblioteka on-line.Stefan ŻeromskiAryman mści sięEpoka: Modernizm Rodzaj: Epika Gatunek: Nowela